ثاراللّه

«ثار»؛ یعنی، خون، دشمن، کین خواهی و خونخواهی. به‌شخص‌کین خواه «ثائر» و به کسی که از وی کین کشیده شود «مثئور» و به کسی که برای او کین خواهی شده «مثئورٌ به» گویند. [1].
«ثاراللّه» برای اولین‌بار درمتون شیعه، در زیارت‌های مربوط به امام حسین‌علیه السلام و زیارت عاشورا ذکر شده است.
مرحوم کلینی در باب زیارت قبر امام حسین‌علیه السلام، به این ترکیب اشاره کرده و پس از آن، در کامل الزیارات و مصباح کفعمی و بعدها در بحارالانوار نقل شده است: «... السَّلامُ عَلَیْکَ یا ثارَاللَّهِ وَابْنَ ثارِهِ وَالوِتْرَ المَوْتُور...». [2] .
این‌عبارت درزیارت وارث‌هم‌آمده.
قرآن درباره قصاص و خونخواهی می‌فرماید: «وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً فَلا یُسرِفْ فِی‌القَتْلِ اِنَّهُ کانَ مَنْصُوراً» [3] ؛ «وکسی‌که خون‌مظلومی‌راناحق بریزد ما به ولی او حکومت و تسلط به قاتل دادیم، پس در مقام انتقام آن ولی در قتل و خونریزی اسراف نکند که او از جانب ما مؤید و منصور خواهدبود». امام‌صادق‌علیه السلام ذیل این آیه فرمود: «مراد از این آیه حسین‌بن علی‌علیه السلام است‌که مظلوم‌کشته شدومااولیای اوییم وقائم‌ماوقتی قیام‌کند «ثار» اورا طلب خواهدکرد وانتقام‌اوراخواهد گرفت». [4] .