نگرانی امام سجاد در وقت احرام

امام علیه‌السلام وقتی که به یکی از میقاتها مانند مسجد شجره می‌رسید که میقات مردم مدینه و کسانی است که از آن جا می‌گذرند و می‌خواست احرام ببندد، شروع می‌کرد به انجام آداب احرام؛ از قبیل غسل و دیگر اعمال احرام به جا می‌آورد و هنگامی که می‌خواست در وقت محرم شدن، تلبیه بگوید رنگ مبارکش دگرگون می‌شد و حالت ترس و بیم او را فرامی‌گرفت به طوری که نمی‌توانست لبیک بگوید، عرض کردند:
- «چرا تلبیه نمی‌گویید؟» در حالی که از عظمت خداوند ترس و لرز او را فراگرفته بود، می‌فرمود:
«من از آن می‌ترسم که بگویم لبیک، و به من گفته شود: لا لبیک...»
و موقعی که لبیک می‌گفت از بیم و خشیت زیاد الهی از خود بی‌خود می‌شد و از مرکبش می‌افتاد و همواره چنین حالتی داشت تا وقتی که اعمال حجش پایان می‌گرفت. [1] .
مالک نقل کرده است که امام زین العابدین علیه‌السلام وقتی که می‌خواست لبیک بگوید از خود بی‌خود می‌شد به طوری که از شتر می‌افتاد و مجروح می‌شد. [2] به راستی که او معرفت کامل به خداوند متعال داشت و غرق در محبت او بوده و از کیفر و مجازات او بیمناک بود و با تمام احساسات و عواطفش متوجه خدا بود و درست همانند پدرانش بود که سادات و بزرگان اهل تقوا و دلبستگان به خدا بودند.