میمون قداح‌

شیخ او را از اصحاب امام زین العابدین علیه‌السلام شمرده است. [1] وی زیاد به خدمت ائمه طاهرین علیهم‌السلام می‌رسیده و از سخنان و اهدافشان برخوردار بوده است، سلام بن سعید مخزومی نقل کرده می‌گوید: من در خدمت امام صادق علیه‌السلام نشسته بودیم در آن میان عباد بن کثیر عابد اهل بصره، و ابن‌شریح فقیه اهل مکه وارد شدند، میمون قداح غلام حضرت ابوجعفر - امام باقر - علیه‌السلام نیز در خدمت امام بود، عباد بن کثیر از امام علیه‌السلام پرسید: یا اباعبدالله، رسول خدا - صلی الله علیه و آله - را در چند پارچه کفن کردند؟ امام علیه‌السلام فرمود: در سه جامه: دو جامه صحاری و یک جامه حبری، و چون این نوع جامه در میان پارچه‌ها اندک بود گویا عباد بن کثیر باورش نیامد، امام صادق علیه‌السلام فرمود: درخت خرمای مریم (ع) یک هسته خرما بود که از آسمان نازل شد و آن چه از ریشه آن درخت رویید نیز هسته بود و آن چه باقی ماند و به دست مردم افتاد، همان رنگ و نمود بود. آنان پس از شنیدن این سخنان از نزد امام علیه‌السلام بیرون رفتند، عباد بن کثیر به ابن‌شریح گفت: به خدا سوگند نمی‌فهمیدم که این مثلی را که امام ابوعبدالله علیه‌السلام برایم زد چه بود، ابن‌شریح گفت: ای غلام - یعنی میمون قداح - توضیح خواهد داد زیرا که این از جمله ایشان است، از میمون پرسیدند، او پاسخ داد: آیا نمی‌فهمیدی امام علیه‌السلام چه می‌گفت؟ گفت: نه به خدا قسم. میمون گفت: آن حضرت شخص خودش را برای تو مثل زد و به تو گفت که او از فرزندان رسول خدا - صلی الله علیه و آله - است و علم رسول خدا نزد ایشان است و هر چه از ایشان صادر شود درست است و هر چه از دیگران باشد همان ته مانده و رنگهاست. [2] .
پی نوشت ها:
[1] رجال طوسی.
[2] معجم اخبار الرجال: 19 / 141.
منبع: تحلیلی از زندگانی امام سجاد (جلد 2)؛ باقر شریف قرشی؛ ترجمه محمد رضا عطائی؛ کنگره جهانی حضرت رضا علیه السلام چاپ 1372.