مالک بن عطیه‌

شیخ او را از اصحاب امام زین العابدین علیه‌السلام دانسته [1] و نجاشی می‌گوید: ابوالحسین مالک بن عطیه احمسی بجلی کوفی، ثقه بوده و از ابوعبدالله علیه‌السلام روایت کرده و دارای کتابی است که جماعتی از او روایت می‌کنند. [2] مالک به خدمت امام صادق علیه‌السلام رسید، عرض کرد: من مردی از قبیله بجیله هستم و در پیشگاه خداوند عزوجل اعتراف می‌کنم که شما صاحب اختیار و سروران منید و بعضی از کسانی که مرا نمی‌شناسند از من می‌پرسند و می‌گویند: این مرد از کدام قبیله است؟ و من می‌گویم: من مردی از نژاد عرب و از قبیله بجیله‌ام، آیا در این گفتار مرتکب گناهی شده‌ام که نگفته‌ام من غلام بنی هاشمم؟ امام علیه‌السلام فرمود: خیر، مگر در دل و میل قلبی خود معتقد نیستی که از دوستان مایی؟ عرض کردم: آری به خدا قسم، فرمود: هیچ اشکالی ندارد که بگویی من از نژاد عربم، براستی که تو در نسب از عربی. [3] .
پی نوشت ها:
[1] رجال طوسی.
[2] رجال نجاشی.
[3] معجم رجال الحدیث: 14 / 178.
منبع: تحلیلی از زندگانی امام سجاد (جلد 2)؛ باقر شریف قرشی؛ ترجمه محمد رضا عطائی؛ کنگره جهانی حضرت رضا علیه السلام چاپ 1372.