مکتب هدایت‌گر امام سجاد

هنگامی که اسیران آل الله را به شهر شام وارد کردند، پیرمردی در برابر امام سجاد علیه‌السلام ایستاد و گفت: «خدای را شکر که شما را کشت و نابود ساخت و مردمان را از شر شما آسوده خاطر کرد و امیر المؤمنین یزید را بر شما پیروز کرد!»
امام زین‌العابدین علیه‌السلام سر به زیر انداخت و سکوت نمود تا مرد شامی آنچه در دل داشت بیرون ریخت. سپس با کمال ادب از او پرسید:
- ای پیرمرد محترم! قرآن خوانده‌ای؟
- آری. بسیار.
- این آیه را خوانده‌ای؟ «قل لا اسئلکم علیه اجرا الا المودة فی القربی». [1] . «بگو برای رسالت خود مزدی از شما نمی‌خواهم مگر دوستی و محبت با خاندانم»
- آری، خوانده‌ام.
- این آیه را چطور؟
«و آت ذالقربی حقه» [2] .
«ای پیامبر! حق خویشاوندانت را ادا کن.»
- آری، خوانده‌ام.
- و این آیه را؟ «و اعلموا انما غنمتم من شی‌ء فان لله خمسه و للرسول و لذی القربی» [3] . «بدانید از هر آنچه سود بردید یک پنجم آن مخصوص خدا و رسول و خویشان اوست.»
- آری، خوانده‌ام.
- و این آیه را؟ «انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا» «بی شک خداوند متعال می‌خواهد هر گونه پلیدی و ناپاکی را از شما اهل‌بیت از بین ببرد و شما را پاک و مطهر سازد.»
- آری، خوانده‌ام.
امام علیه‌السلام فرمود: «ای پیرمرد محترم! این آیه‌ها در شأن ما نازل شده است. ما «ذوی القربی» هستیم و ماییم اهل‌بیت پاکیزه و دور از هر گونه پلیدی، ما فرزندان پیغمبر خدا هستیم.»
پیرمرد دانست که تمام آن چه درباره اسیران شنیده است دروغ بوده و این تبلیغات شوم دستگاه پسر معاویه است که مردم را اغفال نموده و فریب داده است، لذا از گفته‌های خویش پشیمان شد و فریاد برآورد:
- خداوندا! من از بُغضی که از این خاندان پاک در دل داشتم به درگاه تو توبه می‌کنم و از دشمنان محمد و خاندان پاکش بیزارم. گویند: یزید چون از این جریان اطلاع یافت دستور داد تا پیرمرد هدایت یافته را بکشند. [4] .
پی نوشت ها:
[1] سوره شوری، آیه 23.
[2] سوره إسری، آیه 26.
[3] سوره انفال، آیه 41.
[4] سید بن طاووس، اللهوف فی قتلی الطفوف، ص 74.
منبع: کرامات و مقامات عرفانی امام سجاد؛ سید علی حسینی قمی؛ نبوغ چاپ دوم 1381.