گفتگوی آهوی وحشی

می‌گویند: روزی حضرت امام زین‌العابدین علیه‌السلام با اصحاب خود نشسته بود که ناگاه ماده آهوئی از بیابان، آشکار شد و همینطور آمد تا به حضور مبارک امام سجاد علیه‌السلام رسید و همی دم و دستش را بر زمین زد و همهمه و صدا می‌نمود.
بعضی از آن جماعت عرض کردند: «ای فرزند رسول خدا! این ماده آهو چه می‌گوید؟»
حضرت فرمود: «می‌گوید فلان بن فلان قرشی، بچه‌ی او را روز گذشته در فلان وقت گرفته و آن بچه از دیروز تا کنون شیر نخورده است.» از این کلام حضرت در دل مردی از آن جماعت، شک و حالت انکاری بوجود آمد و امام سجاد علیه‌السلام نیز به علم الهی خود آن را دانست، پس دستور فرمود تا آن مرد قرشی را حاضر کردند. وقتی حاضر شد به او فرمود: «این آهو از تو شکایت می‌کند؟» عرض کرد: «چه می‌گوید؟» فرمود: «می‌گوید تو بچه‌ی او را روز گذشته در فلان وقت گرفته‌ای و از آن هنگام تا به حال به او شیر نداده ای، و از من خواستار می‌شود که از تو بخواهم این بچه آهو را بیاوری تا او را شیر بدهد و بار دیگر آن را به تو بازگرداند.» آن مرد گفت: «سوگند به آنکه محمد صلی الله علیه و آله و سلم را به رسالت مبعوث داشت که راست فرمودی.» حضرت فرمود: «این بچه آهو را پیش من بفرست.» پس آن مرد، بچه آهو را آورد. چون آهو، بچه‌ی خود را دید، همهمه نمود و دم و دست خود را بر زمین زد و بچه‌اش را شیر داد.
امام سجاد علیه‌السلام به آن مرد قرشی فرمود: «ای فلانی! به حق من بر تو که این بچه آهو را به من ببخش.» آن مرد قبول کرد و بچه آهو را به آن حضرت بخشید. امام سجاد علیه‌السلام نیز،
آن را به آهو بخشید و با کلام خود او را با وی تکلم فرمود. آهو همهمه کرد و دم به زمین مالید و با بچه‌اش رفت.عرض کردند: «ای فرزند رسول خدا! آهو چه می‌گفت؟» حضرت فرمود: «برای شما دعا کرد و جزای خیر گفت.» [1] . در نقل دیگری آمده است که امام سجاد علیه‌السلام فرمود: «آهو می‌گوید: گواهی می دهم که شما خاندان رحمت هستید و بنی امیه از خاندان لعنت می‌باشند.» [2] .