کتاب علی بن حسین

از جمله مؤلفات امام زین العابدین علیه‌السلام، کتابی است به نام «کتاب علی بن حسین»، این کتاب همانند دیگر کتابهای مهم اسلامی از دست رفته است، و ما به قسمت کمی از آن دست یافتیم که امام ابوجعفر محمد باقر علیه‌السلام از آن حضرت نقل کرده، می‌فرماید:
«در کتاب علی بن حسین علیهماالسلام چنین یافتم: [الا ان أولیاء الله لا خوف علیهم و لا هم یحزنون]. [1] بدانید که اولیای خدا را هراسی نیست و آنان اندوهگین نمی‌شوند، در صورتی که واجبات را به جا آورند و به سنتهای رسول خدا - صلی الله علیه و آله - عمل کنند و از محرمات الهی بپرهیزند و از شکوه زندگانی دنیا دوری کنند و بدانچه در نزد خداست علاقه‌مند باشند و رزق الهی را از راه حلال بجویند، و قصدشان از مال دنیا افتخار به یکدیگر و افزون طلبی نباشد، وانگهی مال دنیا را در راه لازم و ضروری یعنی حقوق واجب صرف کنند، اینها کسانی هستند که خداوند در کسبشان برکت می‌دهد و آنچه را که از پیش برای آخرت بفرستند اجر و مزد داده می‌شوند...» [2] . امام علیه‌السلام با این سخنان اولیای خدا را ستوده و نشانه‌های شخصیتهای ایشان را به شرح زیر بیان کرده است:
الف - انجام فرایض الهی.
ب - پیروی از سنتهای رسول خدا - صلی الله علیه و آله -.
ج - پرهیز از محرمات الهی.
د - پارسایی در دنیا.
ه- اشتیاق به آنچه در نزد خداست.
و - تحصیل روزی پاک و حلال.
ز- پرداختن حقوق مالی که در اسلام واجب شده از قبیل زکات، خمس و دیگر چیزها. طبیعی است که هر کس از مؤمنان دارای این صفات باشد، او از اولیای خداست،کسانی که خداوند در مال ایشان برکت داده و در سرای آخرت بهشت برین را برای آنان مهیا ساخته است؛ که در هر جای آن که بخواهند منزل گزینند.