کنکر

مکنی به ابو خالد کابلی، بعضی گفته‌اند: نام وی وردان بوده است، شیخ او را از اصحاب امام زین العابدین شمرده است، [1] کشی به سند خود از ابوبصیر نقل کرده، می‌گوید: از ابوجعفر علیه‌السلام شنیدم که می‌فرمود: ابوخالد کابلی روزگاری خدمتگزار محمد بن حنفیه بود و تردیدی نداشت که او امام است تا این که روزی به نزد وی آمد و گفت: فدایت شوم، مرا احترام و دوستی و علاقه‌ای به شما خانواده است از شما به حرمت رسول خدا - صلی الله علیه و آله - و امیرالمؤمنین علیه‌السلام درخواست دارم بفرمایید آیا شما هستید آن امامی که خداوند اطاعت او را بر بندگانش واجب کرده است؟ ابوبصیر می‌گوید: محمد بن حنفیه در پاسخ گفت: ای ابوخالد، مرا سوگند عظیمی دادی، امام من و تو و هر مسلمانی علی بن حسین علیه‌السلام است، ابوخالد همین که سخن محمد بن حنفیه را شنید به سمت خانه علی بن حسین علیهماالسلام حرکت کرد، و چون اجازه خواستند و عرض کردند که ابوخالد بر در خانه ایستاده است و اذن می‌طلبد امام علیه‌السلام اجازه داد، همین که وارد منزل شد، به نزدیک امام رسید فرمود: خوش آمدی، کنکر، تو هیچ وقت به دیدار ما نمی‌آمدی، چه چیزی درباره ما به نظر تو رسیده است؟ ابوخالد، به خاطر سخنی که از امام علی بن حسین علیهماالسلام شنید، سجده شکر خدا را به جا آورد و گفت: سپاس خدای را که مرا از دنیا نبرد تا این که امامم را شناختم، امام سجاد علیه‌السلام فرمود: ابوخالد، چگونه امامت را شناختی؟ عرض کرد: این که شما مرا به نامی که مادرم نامگذاری کرده بود خواندید، در حالی که من نسبت به امر امامت ناآگاه بودم و مدتی از عمرم را در خدمت محمد بن حنفیه بودم تردیدی نداشتم که او امام است، تا این که در همین نزدیکیها او را به حرمت خدا، رسول خدا (ص) و امیرالمؤمنین سوگند دادم و درخواست کردم که امام را معرفی کند و او مرا به امامت شما راهنمایی کرد و گفت: او امام من و تو و همه خلق خداست، آنگاه شما به من اجازه فرمودید، شرفیاب شدم و به حضور شما که رسیدم، شما مرا به نامی خواندید که مادرم مرا به آن نامگذاری کرده بود از این رو دانستم که شما آن امامی هستید که خداوند اطاعت او را بر هر مسلمانی واجب کرده است. [2] ابوخالد ملازم امام شد و از علوم آن حضرت استفاده کرد تا آن جا که از افراد مورد وثوق امام به شمار آمد.