عبدالله بن عطاء

عبدالله بن عطاء بن رباح، شیخ او را از جمله اصحاب امام زین العابدین علیه‌السلام شمرده [1] و کلینی به سند خویش از او روایت کرده، می‌گوید: ابوعبدالله امام صادق علیه‌السلام در حالی که یک استر و یک الاغ زین کرده و آماده بود، مرا احضار کرد و فرمود: آیا مایلی با ما به یکی از این مرکبها سوار شوی؟ می‌گوید: عرض کردم: آری. فرمود: کدام یک را دوست داری سوار شوی؟ عرض کردم: مایلم بر الاغ سوار شوم، فرمود: الاغ برای من مناسبتر است و اضافه کرد: من دوست ندارم به استر سوار شوم و تو سوار الاغ شوی می‌گوید: امام علیه‌السلام بر الاغ سوار شد و من بر استر سوار شدم، حرکت کردیم تا از شهر مدینه بیرون شدیم و در بین راه آن حضرت با من صحبت می‌کرد، ناگهان مدتی به طرف زین خم شد، گمان کردم که زین او را آزرده است و یا آن که در فشار بوده، تا این که امام سرش را بلند کرد، عرض کردم: فدایت شوم، چه شده، می‌بینم که زین شما را ناراحت کرده، خوب است که بر استر سوار شوید، فرمود: هرگز... [2] .