سجده های زیاد امام سجاد

به راستی که نزدیکترین حالات بنده به پروردگارش - به طوری که در حدیث آمده - حالت سجده‌های اوست امام زین العابدین علیه‌السلام از باب خضوع و کوچکی در پیشگاه خدا سجده‌های فراوانی داشت و خدا را زیاد سجده می‌کرد. راویان نقل کرده‌اند: روزی امام علیه‌السلام از شهر بیرون شد و به صحرا رفت، یکی از غلامان پشت سر آن حضرت بود، دید آن حضرت روی سنگ سخت و مضرسی به سجده رفت. غلام می‌گوید: شمردم؛ هزار مرتبه گفت:: لا اله الا الله حقا حقا لا اله الا الله تعبدا ورقا، لا اله الا الله ایمانا و صدقا.» [1] و سجده شکر به جا می‌آورد و صد بار می‌گفت: «الحمد لله شکرا» و پس از آن می‌گفت:
«یا ذالمن الذی لا ینقطع ابدا و لا یحصیه غیره عددا و یا ذالمعروف الذی لا ینفذ ابدا، یا کریم، یا کریم...» و پس از آن همچنان (در حال سجده) گریه می‌کرد. [2] .