سجده‌های طولانی امام سجاد

«یکی از غلامان امام زین‌العابدین علیه‌السلام گوید:
روزی امام علیه‌السلام را دیدم که سر به بیابان گذاشت. من نیز جهت مراقبت از آن حضرت در پی او روان شدم. چون آن حضرت به محل خلوتی رسید پیشانی مبارک را بر سنگ سختی نهاد و به سجده‌ای طولانی فرورفت. من با این‌که با فاصله زیادی از آن حضرت ایستاده بودم صدای گریه و ناله جانسوز آن حضرت را می‌شنیدم.به گوش خود شنیدم که این جملات را در سجده‌اش می‌فرمود: «لا اله الا الله حقا حقا، لا اله الا الله تعبدا و رقا، لا اله الا الله ایمانا و تصدیقا و صدقا». این جملات را دقیقا هزار مرتبه با سوز و آه وصف ناپذیری تکرار فرمود. و چون سر از سجده برداشت محاسن و صورت مبارکش را دیدم که از اشک‌های چشمش تر شده است.» [1] .