سپاسگزاری از نیکی نیکوکار

امام علیه‌السلام بر ضرورت سپاسگزاری از نیکوکار تأکید ورزیده است تا این که نیکی از میان نرود، می‌فرماید:
«ان الله تعالی یحب کل قلب حزین، و یحب کل عبد شکور و یقول الله لعبد من عبیده یوم القیامة: اشکرت فلانا؟ فیقول: بل شکرتک یا رب فیقول الله سبحانه: لم تشکرنی ان لم تشکره.
و أضاف الامام بعد ذلک قائلا: أشکرکم أشکرکم للناس...» [1] .
«همانا خدای تعالی هر دل غمگین را و هر بنده سپاسگزار را دوست می‌دارد و در روز قیامت خدای متعال به بنده‌ای از بندگانش می‌فرماید: آیا از فلانی تشکر کردی؟ می‌گوید: خیر، بلکه از شما ای پروردگار! سپاسگزاری کردم. خدای سبحان می‌فرماید: اگر از او تشکر نکرده‌ای شکر ما را نیز به جا نیاورده‌ای. - آنگاه امام علیه‌السلام افزود - شاکرترین شما (نسبت به من) سپاسگزارترین شما از مردم است.» براستی که شکر منعم و نیکوکار یک ضرورت مبرم اسلامی است برای بقای نیکوکاری و احسان در بین مردم لازم است و باعث تشویق نیکوکاران به عمل خیر و نیکی، و گسترش خدمات اجتماعی به مردم است.