ذوالثفنات

امام سجاد علیه‌السلام تجسمی عالی از کمالات و ارزش‌های والای انسانی، زینت بندگان مخلص و صالح الهی، شیفته سجده و نیایش و عبادت خالص برای خدا بود.
او کسی است که از طرف خداوند «زین‌العابدین» نامیده شد و به جهت کثرت سجودش او را «سجاد» یعنی بسیار سجده کننده نامیدند.
یکی از القاب امام سجاد علیه‌السلام، «ذوالثفنات» به معنای صاحب پیشانی و زانوان پینه بسته است. در هر سال چندین مرتبه «ثفنه» یعنی برآمدگی و پینه، از مواضع سجده آن جناب از کثرت نماز و سجده ساقط می‌شد. [1] .