اجتناب از سخن چینی و غیبت‌

یک روز شخصی محضر مبارک امام سجاد علیه‌السلام وارد شد و بعد از عرض سلام گفت:
ای پسر رسول خدا! در فلان مجلس با جمعی از دوستان نشسته بودیم که شنیدیم کسی به شما ناسزا گفت و توهین کرد و در بین صحبت‌های ناپسندش گفت: علی بن الحسین گمراه و بدعت‌گزار است. امام سجاد علیه‌السلام وقتی این حرف‌ها را از آن شخص شنید، فرمود: تو حق مجلس و همینطور حق کسانی را که با تو هم صحبت بود، رعایت نکردی، چون حرفهایی که در آن مجلس مطرح شده بود، امانت بود، چرا صحبت‌های گوینده را از آن مجلس به بیرون منتقل کردی و اسرار او را فاش کردی؟! تو حق مرا هم رعایت نکردی، چون چیزی را که من از دیگران نسبت به خودم نمی‌دانستم، فاش کردی و مرا از این قضیه با خبر کردی.
مگر نمی‌دانی که همه‌ی ما می‌میریم و بعد از آن همه‌ی ما را زنده می‌کنند و در روز قیامت محشور می‌شویم و باید در دادگاه عدل خدا پاسخ‌گوی اعمال و رفتار و گفتارمان باشیم، و آن دادگاه قاضیش خود خداست....
بعد حضرت مقداری او را نصیحت کردند و فرمودند: از این به بعد سعی کن همیشه از حرفهایی که پشت سر دیگران زده می‌شود گوش ندهی و از سخن‌چینی و غیبت دیگران اجتناب کنی چون اگر دوری نکنی با سگان جهنم همنشین می‌شوی. [1] .
در کتاب محجةالبیضاء می‌فرماید: شخصی خدمت امام زین‌العابدین علیه‌السلام آمد و عرض کرد: آقاجان فلان شخص درباره‌ی شما بدگویی کرد. حضرت فرمود: مرا نزدش ببر. آمدند پیش آن شخص بدگو. تا چشم بدگو به حضرت افتاد ترسید و رنگش را باخت. ولی حضرت به آرامی فرمود: اگر آنچه را که درباره‌ی من گفته‌ای راست باشد، خدای متعال مرا ببخشد و بیامرزد و اگر تو دروغ گفته‌ای خدا تو را ببخشد و بیامرزد. [2] .
آسمان علم و ایمان رکن دین
حضرت سجاد زین‌العابدین
در جلالت در سخاوت آن امام
بود چون پیغمبر والا مقام
می‌توان گویم به وصف آن جناب
بوی گل را از که جویم از گلاب
چون علی دانشگه ایثار بود
امت و اسلام و دین را یار بود
در شهامت در شجاعت در کرم
بود الگو در عرب هم در عجم
مادرش بانوی سلطان زاده است
سجده‌گاه نور را سجاده است
در عبادت در اطاعت در ادب
از خدا سجاد شد او را لقب [3] .