ترساندن حیوان

حضرت امام باقر علیه‌السلام فرمودند:
یک روز پدرم، امام سجاد علیه‌السلام با دوستان و اصحاب برای تفریح و استراحت به اطراف شهر مدینه رفتند و مرا هم همراه خودشان بردند. بعد از گردش سفره‌ای پهن شد و آقایان آماده‌ی خوردن غذا شدند، یک وقت آهویی از آن نزدیکی عبور کرد و پدرم امام زین‌العابدین علیه‌السلام خطاب به آهو کرد و فرمود: ای آهو! من علی بن الحسین بن علی بن ابی‌طالب علیهماالسلام هستم و مادرم فاطمه زهرا علیهاالسلام دختر رسول خدا صلی الله علیه و اله وسلم است، بفرمائید سر سفره و با ما هم غذا شو. آهو جلو آمد و کنار سفره نشست و مشغول خوردن غذا شد. یکی از افرادی که آنجا نشسته بود (به شوخی که همه بخندند) اشاره‌ای کرد که آهو بترسد، آهو خواست فرار کند، پدرم فرمود: آن حیوان را نترسان چون در پناه من است و بعد رو کرد به آهو و فرمود: ای آهو نترس و تو در پناه من هستی، و کسی با تو کاری ندارد. آهو با خیال راحت مشغول به خوردن غذا شد، که این بار یکی دیگر از افراد دستی به پشت آهو کشید و آهو پا به فرار گذاشت.
پدرم فرمود: چرا تو مرا پیش این آهو سبک و ضایع کردی و سبب شدی که آهو از ما سلب اعتماد کند. چرا او را ترسانیدی. من دیگر با تو حرف نخواهم زد چون این عمل ناشایسته‌ات به تو ضرر خواهد زد. بعد از مدتی همان شخص با شترش به اطراف مدینه جهت کاری رفته بود، و شترش فرار می‌کند و هر چه کرد نتوانست شتر را بر گرداند و رفت. [1] .
آن که باشد حجت حق مقصد و مقصود جانان
راهنمائی آشکارا گشته نور حی سبحان
دست حق در آستین آن امام ساجدین
بر همه مشکل گشا شد در زمین و آسمان
دست حاجت را زدم بر دامن زین‌العباد
آنکه از یمن قدومش عالم امکان نمایان
نسل طاها زاده‌ی شاه شهیدان عابدین
مادرش آن شهربانو زاده سلطان ایران
محور ارض و سما و منشی دربار یکتا
مونس بیچارگان و یاور درماندگان
عالمی شد ریزخوار خوان دربار علی
چون علی بن الحسین شد کان احسان
قبله‌گاه مؤمنین و مقتدای مسلمین
رهنمای بهر عالم رهنمود اهل ایمان
متقین را پیشوا و میرو مولا بر همه
مهر عالم تاب و محراب عبادت آن چنان [2] .