همچو فرزندی که بسوی پدر می‌شتابد

ابوجعفر محمد بن جریر طبری از ابراهیم بن سعد نقل کرده است که گفت: از محمد بن اسحق شنیدم که می‌گفت:
در هنگامی که امام حسن و امام حسین علیهماالسلام در دوران کودکی بسر می‌بردند و بازی می‌کردند، امام حسن علیه‌السلام را دیدم که درخت خرمایی را صدا زد، آن درخت در حالی که به آن بزرگوار جواب می‌داد، فورا به طرف او به راه افتاد، همان طور که فرزندی به طرف پدرش می‌شتابد [1] .