علی بن محمد النوفلی

شیخ طوسی و برقی او را در شمار اصحاب امام هادی علیه‌السلام ذکر نموده‌اند [1] و مرحوم کلینی با سند خود از او نقل نموده که شنیدم امام علی النقی علیه‌السلام می‌فرمود: اسم اعظم خدا هفتاد و سه حرف است نزد آصف یک حرف از آن بود که به آن تکلم نمود و زمین درنوردیده شد و تخت بلقیس را در شهر سبا گرفت و آن را نزد سلیمان آورد سپس زمین به حال اول برگشت همه در کمتر از یک چشم برهم زدن بود و نزد ما ائمه علیهم‌السلام هفتاد و دو حرف است و یکی از آن نزد خدا در علم غیب است. [2] . و نیز از او نقل نموده: خدمت امام هادی علیه‌السلام صدا را یادآور شدم حضرت فرمود: گاهی امام زین‌العابدین علیه‌السلام قرآن می‌خواند رهگذری بر حضرت عبور می‌نمود از حسن صوت آن حضرت غش می‌نمود اگر امام اندکی از صدای دلنشین خود را ظاهر نماید مردم تحمل آن را ندارند. عرض کردم: مگر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم هنگام نماز صدای مبارک را به خواندن قرآن بلند نمی‌نمود؟ فرمود: حضرت آن مقدار که مردم توان داشتند با آنان رفتار می‌نمود. [3] .