طلعت نور بین مکه و مدینه

طبق آنچه تاریخ نویسان آورده‌اند:
یکی از اصحاب امام محمد جواد علیه‌السلام - به نام محمد بن فرج حکایت کند:
روزی حضرت ابوجعفر، امام جود علیه‌السلام مرا در محضر مبارک خویش فراخواند.
وقتی بر آن حضرت وارد شدم و نشستم، اظهار داشت: امروز قافله‌ای به این محل آمده است و تعدادی کنیز برای فروش همراه خود آورده‌اند.
و سپس کیسه‌ای را - که مبلغ شصت دینار در آن بود - تحویل من داد و ضمن فرمایشاتی، مطالبی را پیرامون کنیزی بیان نمود؛ و حالات و خصوصیات آن کنیز را از جهت قیافه، قامت و لباس توصیف کرد. بعد از آن که امام جواد علیه‌السلام، مطالب لازم را بیان نمود، به من دستور داد تا به سمت آن قافله حرکت کنم و آن کنیز مورد نظر را خریداری نمایم. پس طبق دستور حضرت حرکت کردم، هنگامی که به محل فروش کنیزان رسیدم، کنیزان را یکی پس از دیگری تفحص و جستجو کردم تا سرانجام، کنیز مورد نظر حضرت جواد علیه‌السلام را - که توصیف و معرفی نموده بود - پیدا کردم. و در نهایت، او را به همان مقداری که حضرت داده بود خریداری کرده و خدمت امام علیه‌السلام آوردم. این کنیز نامش سمانه (جمانه) بود؛ و طبق اقرار و اعتراف خودش، دست هیچ نامحرمی به او دراز نشده بود؛ و صحیح و سالم در خدمت امام محمد جواد علیه‌السلام حضور یافت. این همان کنیزی می‌باشد که حضرت امام علی هادی علیه‌السلام از آن بانوی مجلله، متولد شد. - همچنین مورخین و محدثین به نقل از علی بن مهزیار و محمد ابن فرج حکایت کنند: ولادت پر میمنت و با سعادت امام هادی علیه‌السلام همچون ولادت دیگر امامان و اوصیاء رسول خدا صلوات الله و سلامه علیهم، واقع شد. و مادر آن حضرت، نیز یکی از زنان با فضیلت و با کمال زمان خویش بوده است، همان طوری که امام هادی علیه‌السلام، ضمن فرمایشاتی در رابطه با منزلت و مقام والای آن بانوی مکرمه و بزرگوار، چنین اظهار نمود: مادرم، زنی با معرفت و با فضیلت بود؛ و نسبت به من معرفت کامل داشت و تمام مسائل و حقوق الهی را در همه‌ی موارد رعایت می‌کرد، او اهل بهشت می‌باشد. و سپس افزود: تا قبل از پدرم، حضرت جواد الأئمة علیه‌السلام دست هیچ انسانی به او نزدیک نشده بود. همچنین آورده‌اند:
- در آن زمانی که حضرت ابوجعفر، امام محمد جواد علیه‌السلام به همراه خانواده‌ی محترمه‌اش از شهر مکه‌ی معظمه به سوی مدینه‌ی منوره مراجعت می‌نمود، چون در محلی به نام صریا - سه فرسخ مانده به شهر مدینه‌ی طیبه - رسیدند، نوزادی عزیز و مبارک به نام حضرت ابوالحسن، امام علی هادی علیه‌السلام، همانند دیگر اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام، پاک و پاکیزه؛ و همچون جد بزرگوارش، امام موسی کاظم علیه‌السلام در حال بازگشت از شهر مکه ی معظمه به مدینه‌ی طیبه، دیده به جهان گشود [1] .