حق شفعه‌

طوسی با سند خود از راوی نقل می‌کند که گفت:
به امام هادی علیه‌السلام نوشتم: شخصی، نصف خانه‌ای را از کسی که آن را به صورت مشاع، مالک بوده، خریداری کرده است، شریک او که نصف دیگر را مالک بوده هنگام معامله حضور نداشته، و چون خریدار، خانه را تحویل گرفت، و فروشنده از پی کار خود رفت، سیلی فراگیر آمد، و خانه را ویران کرد و برد، سپس شریک غائب آمد و طلب شفعه کرد، خریدار، شفعه را به شرطی واگذار کرد که تمام پولی را که هنگام خرید داده بود بدهد، شریک گفت: قیمت ساختمان را رها کن، زیرا ساختمان را سیل برده است. چه قیمتی در اینجا واجب است [قیمت هنگام خرید، یا قیمت زمین بی‌خانه]؟ امام علیه‌السلام در پاسخ نوشت: قیمت هنگام خرید و فروش اول، واجب است.
روی الطوسی:
عن محمد بن علی بن محبوب، عن رجل قال: کتبت الی الفقیه علیه‌السلام فی رجل اشتری من رجل نصف دار مشاعا غیر مقسوم، و کان شریکه الذی له النصف الآخر غائبا، فلما قبضها و تحول عنها تهدمت الدار، و جاء سیل جارف فهدمها و ذهب بها، فجاء شریکه الغائب فطلب الشفعة من هذا، فأعطاه الشفعة علی أن یعطیه ماله کملا الذی نقد فی ثمنها، فقال له: ضع عنی قیمة البناء، فان البناء قد تهدم و ذهب به السیل، ما الذی یجب فی ذلک؟
فوقع علیه‌السلام: لیس له الا الشراء و البیع الأول ان شاء الله [1] .