تراشیدن موی سر آدم

خطیب بغدادی با سند خود از محمد بن یحیی معاذی نقل می‌کند که:
در مجلس واثق بالله [نهمین خلیفه عباسی]، که فقها حضور داشتند، یحیی بن اکثم پرسید: آدم علیه‌السلام چون حج انجام داد چه کسی سر او را تراشید؟ همه از پاسخ درماندند، واثق گفت: اینک کسی را حاضر می‌کنم تا پاسخ دهد، و سراغ امام هادی علیه‌السلام فرستاد، چون امام علیه‌السلام آمد، واثق پرسید: چه کسی موی سر آدم را تراشید؟ حضرت علیه‌السلام فرمود: ای امیر! از من بگذر، گفت: تو را به خدا بگو، فرمود: حال که اصرار داری، [بدان:] پدرم، از جدم، و او از پدر خود، از جدش نقل کرد که: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: خدا به جبرئیل فرمان داد تا قطعه یاقوتی از بهشت فرود آورد، او آورد، و آن را بر سر آدم کشید، و مو از سر او افشان شد [، و برفت]، و تا هر جا که نور آن قطعه یاقوت تابید، حرم [1] شد.
قال الخطیب البغدادی:
أخبرنا محمد بن أحمد بن رزق، أخبرنا محمد بن الحسن بن زیاد المقری‌ء النقاش، حدثنا الحسین بن حماد المقری‌ء بقزوین، حدثنا الحسین بن مروان الأنباری، حدثنی محمد بن یحیی المعاذی، قال: قال یحیی بن أکثم فی مجلس الواثق - و الفقهاء بحضرته -: من حلق رأس آدم حین حج؟ فتعایی القوم عن الجواب، فقال الواثق: أنا أحضرکم من ینبئکم بالخبر، فبعث الی علی بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن أبی‌طالب [علیهم‌السلام] فأحضر، فقال: یا أباالحسن! من حلق رأس آدم؟
فقال: سألتک بالله یا أمیرالمؤمنین! الا أعفیتنی، قال: أقسمت علیک لتقولن.
قال: أما اذا أبیت فان أبی حدثنی، عن جدی، عن أبیه، عن جده، قال: قال: رسول الله صلی الله علیه و آله: أمر جبریل أن ینزل بیاقوتة من الجنة، فهبط بها فمسح بها رأس آدم، فتناثر الشعر منه، فحیث بلغ نورها صار حرما [2] .