کنیه‌اش ابوسلیمان است که در عصر جاهلیت به دنیا آمد و در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله، اسلام آورد. و به مدینه هجرت کرد، اما موفق به زیارت آن حضرت نگردید، از این رو او از تابعین و در زمره اصحاب امیرمؤمنان علیه‌السلام است، و به همراه سپاهیان حضرت علی علیه‌السلام در صفین و نیز در سرکوبی خوارج نهروان حضور داشته است. [1] .
به گفته برقی وی کتابی جمع‌آوری کرد که شامل تمام خطبه‌های علی علیه‌السلام بود که حضرت در عیدها و اجتماعات و... ایراد فرموده بود. [2] .
او در صفّین حضور داشت و روایت‌هایی درباره اوضاع صفّین نقل کرده است. [3] او به سال 96 هجری در حکومت حجاج درگذشت. [4] .
به نقلی وی در جنگ نهروان شرکت داشت و روایت کرده که امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: چه کسی از شما از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله شنیده که فرمود: «یخرج قوم من اُمّتی یقرؤن القرآن، لیس قرآنکم الی قرآنهم بشی‌ء و لاصلاتکم إلی صلاتهم بشی‌ء؛ از امت من گروهی (بر اسلام) خروج می‌کنند و قرآن می‌خوانند که قرآن آنان شبیه قرآن شما نیست و نماز می‌خوانند امام نماز آنان شبیه نماز شما نیست.» [5] .
زید می‌گوید: هنگامی که به «نهروان» رسیدیم، امیرمؤمنان علیه‌السلام به خانه و پلی نگاه کرد و فرمود: «این خانه «بوران» دخت کسری است و این هم قنطره و پل «دیزجان» است و پیامبر صلی الله علیه و آله برایم نقل کرده که ما از این مسیر می‌رویم و در این خانه، منزل می‌کنیم.» [6] .