اصبغ بن نباته گوید: امیرالمؤمنین علیه‌السلام به ما مأوریت داد از کوفه به مدائن رویم، روز یکشنبه‌ای بود که از کوفه بیرون آمدیم، (یکی از منافقین به نام) عمرو بن حریث با هفت نفر تمرد کردند، و به ناحیه‌ای از حیره که خورنق نام داشت برای تفریح رفتند و گفتند: روز چهارشنبه به (مدائن) خواهیم آمد.
آنها در بین راه سوسماری را صید کردند و عمرو بن حریث از روی استهزاء دست سوسمار را بالا گرفت و گفت: این امیرالمؤمنین است با او بیعت کنید، آن هفت نفر با او بیعت کردند، خود عمرو نیز هشتمی بود.
در روایتی آمده است آنها گفتند: علی می‌پندارد که علم غیب می‌داند، اکنون ما او را برکنار و با این سوسمار بیعت کردیم. شب چهارشنبه راه افتادند و روز جمعه وارد مسجد مدائن شدند، همزمان با ورود اینها حضرت علی علیه‌السلام مشغول سخنرانی بود که نگاهش به اینها افتاد فرمود: ای مردم رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم بر من هزار حدیث بیان نمود که از هر حدیثی هزار در گشوده می‌شود و برای هر دری هزار کلید است. خداوند می‌فرماید: «یوم ندعو کل اناس بامامهم»، [1] روزی که هر انسانی را با رهبرش صدا بزنیم، من به خداوند سوگند می‌خورم که روز قیامت هشت نفر مبعوث می‌شوند که امام و پیشوای ایشان سوسمار است و اگر بخواهم می‌توانم نام آنها را افشا کنم! راوی گوید: عمرو بن حریث را دیدم که مثل شاخه قطع شده از شدت خجالت و شرمندگی، بی‌حال و پژمرده شده بود. [2] .