عمار و ابن‌عباس گویند: حضرت امیر علیه‌السّلام روی منبر فرمود:
میان صفها بگردید و ندا کنید که آیا کسی هست که از قسمت من ناراضی باشد؟مردم از هر طرف صدا برآوردند: خدایا ما راضی هستیم و تسلیم شدیم و از پیامبر و پسر عموی او اطاعت می‌کنیم. حضرت فرمود: ای عمار برخیز و به بیت المال برو و به هر نفر سه دینار عطا کن، برای من نیز سه دینار بیاور.
عمار با گروهی به طرف بیت المال رفتند، وقتی اموال بیت المال را شمردند سیصد هزار دینار بود و تعداد مردم یکصد هزار نفر! عمار گفت: به خدا قسم که حق از جانب پروردگارتان آمد، به خدا قسم او (قبلا) نه از مقدار پول اطلاع داشت و نه از تعداد مردم، و به این علامت بر شما واجب شد اطاعت او و در همین جریان بود که طلحة و زبیر و عقیل از گرفتن سهم خود (به عنوان اعتراض) امتناع کردند. [1] .