خرّیت بن راشد از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله به شمار می‌آید؛ زیرا او به همراه جمعی از طایفه بنی سامة بن لؤی بین راه مکه و مدینه حضرت صلی الله علیه و آله را زیارت کرده است. [1] .
وی در سال 11 هجری به همراه گروهی از بنی ناجیه و نیز سلیمان بن صوحان عبدی با جمعی از عبدالقیس به یاری «حذیفة بن محصن غلفانی» که از طرف ابوبکر برای سرکوبی مرتدین مردم عمان رفته بود، شتافتند و مرتدین را درهم شکسته و مسلمانان را به پیروزی رساندند. [2] .
خریت پس از قتل عثمان به مخالفین حضرت امیر علیه‌السلام پیوست و طلحه و زبیر را در جنگ جمل یاری کرد و فرماندهی گروه مضر در این جنگ با او بود، [3] ولی پس از جنگ جمل و پیروزی امیرالمؤمنین علیه‌السلام بر گروه ناکثین، توبه کرد و با سیصد نفر از بنی ناجیه به کوفه آمد و به یاران علی علیه‌السلام پیوست و در رکاب آن حضرت جنگ صفین و به قولی در جنگ نهروان شرکت کرد. [4] اما او پس از داستان غم‌بار حکمیت پرچم مخالفت برداشت و با امیرالمؤمنین علیه‌السلام اعلان جنگ نمود و سرانجام به دست یاران حضرت علیه‌السلام در سواحل دریای فارس (اهواز) به هلاکت رسید. [5] .