در زمان خلیفه دوّم که ایران و قسمتی از روم به دست مسلمانان فتح شد، کتابخانه‌های با ارزشی به دست مسلمانان افتاد.
فرماندهان از خلیفه دوّم کسب تکلیف کردند.
با آن همه از کتاب‌های فراوان چه کنند؟
خلیفه دوّم با حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام گفتگو کرد و گفت:
«لارَطْبٍ وَلا یابِسٍ إِلاَّ فِی کِتابٍ مُبینٍ»
(همه چیز در قرآن وجود دارد)
پس ما نیازی به این همه از کتاب‌ها نداریم و تازه کتاب‌ها به زبان‌های پارسی و رومی است که قابل استفاده نمی‌باشند.
امّا امام علی علیه السلام از نابود کردن کتاب‌ها ممانعت کرد و دستور داد آنها را حفظ کنند، درست است که همه چیز در قرآن وجود دارد، امّا حفظ کُتُب علمی نیز بسیار مهمّ است. [1] .