من برخاستم و زره را فروختم و پول آن را به خدمت آوردم و در دامنش ریختم.
حضرت از من نپرسید که چند درهم است و من نیز چیزی نگفتم. سپس د بلال را صدا زد و مشتی از آن درهمها را به او داد و فرمود: با این پول برای فاطمه عطریات تهیه کن.
بعد با هر دو دست خود مشتی را برگرفتو به ابوبکر داد و فرمود: از لباس و اثاث منزل آنچه مورد نیاز است خریداری کن. عمار یاسر و تنی چند از اصحاب را هم همراه او روانه کرد. آنها وارد بازار شدند و هر یک چیزی زا می‌پسندید و ضروری می‌دانست، به ابوبکر نشان می‌داد و با موافقت او می‌خرید. از چیزهایی که آن روز خریدند:
پیراهنی به بهای هفت درهم و جارقدی به چهار درهم، قطیفه مشکی بافت خیبر، تخت خوابی بافته از برگ خرما. دو تشک که از کتان مصری رویه شده بود که یکی از لیف خرما و دیگری را از پشم گوسفند پر کرده بودند. چهار بالش از چرم طائف که از علف اذخر (گیاه مخصوصی است در مکه) پر شده بود. و پرده‌ای پبشمین و یک قطعه حصیر، بافت هجر (مرکز بحرین آن زمان) و آسیاب دستی و کاسه‌ای برای دوشیدن شیر و مشمی برای آب و ابریقی قیر اندود و سبویی بزرگ و سیز رنگ و تعدادی کوزه گلی.
اشیاء خریداری شده را نزد رسول الله (ص) آوردند. حضرت همین طور که جهاز دخترش را می‌دید و آن‌ها را بررسی و ورنداز می‌نمود گفت: خدا به اهل بیت برکت دهد.
قال علی (ع):... قال رسول الله (ص) قم فبع الدرع، فقمت فبعته و اخذت الثمن و دخلت علی رسول الله (ص) فسکبت الدرهم فی ححره فلم یسالنی کم هی؟ و لا انا اخبرته ثم قبض قبضه و دعا بلالا فاعطاه فقال: ابتعغ لفاطمه طیبا، ثم قبض رسول الله (ص) من الدراهم بکلتا یدیه فاعطاه ابابکر و قال: ابتع لفاطمه ما یصلحها من ثیاب و اثاث البیت و اردفه بعمار بن یاسر و بعده من اصحابه. فحضروا السوق فکانوا یعترضون الشی مما یصلح فلا یشترونه حتی یعرضوه علی ابی بکر فان استصلحه اشتروه.
فکان مما اشتروه: قمیص بسبعه دراهم و خمار باربعه دراهم و قطیفه سودا خیبریه و سریر مزمل بشریط و فراشین من خیش مصر حشو احدهما لیف و حشو الاخر من صوف و اربع مرافق من ادم الطائف حشوها اذخر و ستر من صوف و حصیر هجری و رحی للید و مخضب من نحاس و سقا من ادم و قعب للبن و شن للما و مطهره مزفته و جره خضرا و کیزان خزف.
حتی اذا استکمل الشرا حمل ابوبکر بعض المتاع و حمل اصحاب رسول الله (ص) الذین کانوا معه الباقی فلما عرض المتاع علی رسول الله (ص) جعل یقلبه بیده و یقول: بارک الله الاهل البیت. [1] .