در سرزمین «حُدِیبِیه» [1] تشنگی بر رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم غلبه کرد، امّا انواع خطرات و تهاجمات، یاران پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم را تهدید می‌کرد و کسی جرئت نداشت به تنهائی مأموریتی را بپذیرد.
رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله وسلم فرمود:
هرکس در این اطراف، چاه آبی بیابد و ما را از تشنگی نجات دهد، من بهشت را برای او تضمین می‌کنم.
گرچه چاه آبی در درّه‌ای درون درختان شناسائی شد، امّا کسی جرئت نزدیک شدن به آنجا را نداشت.
بعضی‌ها رفتند و هراسان بازگشتند.
وقتی اتمام حجّت شد، امام علی علیه السلام به ندای رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم پاسخ مثبت داد و به طرف چاه آب حرکت کرد، و با شجاعت و بی‌باکی ترس را ترساند و آب را به رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم و یاران رساند. [2] .