وی از اصحاب بدر پیامبر صلی الله علیه و آله و از اصحاب امیرمؤمنان علیه‌السلام است که در صفّین در رکاب آن حضرت به شهادت رسید. [1] .
علاّمه «تستری» گفته است که «رجال شیخ» اسم ابو فضالة انصاری را با ثابت بنانی، درهم آمیخته است و او شاید همان ثابت بن عبید انصاری است که به گفته ابن عبدالبر، از اصحاب بدر بود و در صفّین به شهادت رسیده است؛ بنابراین ثابت بنانی تابعی است نه صحابی، و در سال 123 قمری از دنیا رفته است. [2] .
همو از فرزندش فضاله نقل می‌کند: من با پدرم «ابو فضاله» در ینبع (بیرون مدینه) به عیادت علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام رفتیم، حضرت در بستر بیماری بود که پدرم عرض کرد: چرا در این جا مانده‌اید؟ اگر مرگ شما فرا رسد تنها اعراب جهینه شما را تشییع خواهند کرد، بهتر است به مدینه بیایید که اگر اتفاقی برای شما پیش آمد، اصحاب بر شما نماز بخوانند و تشییع نمایند؛ اما حضرت علی علیه‌السلام فرمود: ای ابو فضاله! من از این درد و بیماری نمی‌میرم، «إنّ النبی صلی الله علیه و آله عهد إلی أنی لا أموت حتی اُضرب ثم تخضب هذه من هذه یعنی لحیته من دم هامته؛ زیرا پیامبر خدا صلی الله علیه و آله با من عهده کرده که من نمی‌میرم تا ضربتی بخورم و این جا (محاسن) از خون آن جا (فرق سرم) رنگین شود. [3] .