حضرت علی علیه‌السلام مردی را دید که آثار ترس و خوف در سیمایش آشکار است، از او پرسید:
چرا چنین حالی به تو دست داده است؟
مرد جواب داد:
من از خدای می‌ترسم؟
امام فرمود:
بنده خدا! (نمی‌خواهد از خدا بترسی) از گناهانت بترس و نیز به خاطر ظلمهائی که درباره بندگان خدا انجام داده‌ای، از عدالت خدا بترس و آنچه را که به صلاح تو نهی کرده است در آن نافرمانی نکن، آنگاه از خدا نترس؛ زیرا او به کسی ظلم نمی‌کند و هیچ گاه بدون گناه کسی را کیفر نمی‌دهد. [1] .