در روایت است عبدالرحمن بن ملجم- ملعون- نزد حضرت امیر علیه‌السّلام آمد و گفت: مرکب سواری بمن بده، حضرت نگاهی به او نمود و فرمود: عبدالرحمن بن ملجم مرادی توئی؟ گفت: آری، حضرت دوباره فرمود: عبدالرحمن بن ملجم مرادی توئی؟ گفت: آری حضرت برای بار سوم فرمود: عبدالرحمن بن ملجم مرادی توئی؟ عرض کرد: آری، حضرت به شخصی بنام غزوان فرمود: او را بر اسب سرخ سوار کن، اسبی سرخ آورد و ابن‌ملجم سوار شد و افسار آن را گرفته پشت کرد و رفت. در این هنگام حضرت فرمود:
ارید حبائه و یرید قتلی
عذیرک من خلیلک من مراد
و چون آن جنایت را مرتکب شد و حضرت را ضربت زد، ابن‌ملجم را نزد حضرت آوردند،حضرت به او فرمود: بخدا سوگند آن همه احسان‌هائی که به تو انجام می‌دادم با توجه به این بود که می‌دانستم تو قاتل من هستی ولی این‌گونه با تو برخورد کردم تا خداوند بر علیه تو باشد. [1] .