برخی در روابط اجتماعی، ادب و احترام را رعایت نمی‌کنند، که هم اکنون در بسیاری از کشورهای غربی و شرقی مردم در روابط اجتماعی خود بدون «سلام کردن» از کنار هم ردّ می‌شوند.
در مقابل، بعضی دیگر در سلام کردن دچار افراط شده و به مرز چاپلوسی نزدیک می‌گردند.
امام علی علیه السلام به این نکته توجّه دارد که اعتدال حتّی در سلام کردن نیز باید حفظ گردد که فرمود:
سلام دارای چهار صیغه است:
سَلامٌ عَلَیک
سَلامٌ عَلَیکُم
السَلامٌ عَلَیک
السَلامٌ عَلَیکُم
اگر سلام کننده عبارت «وَ رَحْمَةُ اللَّه» را بر سلامش افزود، تو نیز متقابلاً بیفزای، و اگر کلمه «وَ بَرَکاتُهُ» را نیز اضافه کنی، در زمره کسانی خواهی شد که تحیت دیگران را به نحو احسن پاسخ می‌دهند.
خداوند متعال می‌فرماید:
«وَ إِذا حُییتُمْ فَحَیوا بِأَحْسَنِ مِنْها اَو رُدُّها اِنَّ اللَّهَ عَلَی کُلِّ شَی‌ءٍ حَسِیباً» [1] .
«چون مورد تحیت و اکرام قرار گرفتید، شما نیز متقابلاً آن را به وجه نیکوتر و یا دست کم به همان گونه پاسخ گوئید، که خداوند بدون تردید همه چیز را به حساب می‌آورد».
اگر سلام کننده، عبارت؛
«وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ»
را بر سلام خویش افزود بهتر آن است که به همان نحو پاسخ گفته و چیزی بر آن اضافه نکنند.
حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام بر جماعتی می‌گذشت و بر آنها سلام کرد، آنان در پاسخ خویش عبارت «وَ مَغْفِرَتُهُ وَ رِضْوَانُهُ» را افزودند.
حضرت فرمود:
از حدّ سلام ملائکه به پدر ما ابراهیم علیه السلام تجاوز نکنید.
و نیز فرمود:
صیغه سلام را 10 حَسَنه و ثواب است و افزودن کلمه «وَ رَحْمَةُ اللَّهِ» را 20 حَسَنه و کلمه «وَ بَرَکاتُهُ» را 30 حَسَنه است. [2] .