رسول خدا(ص)، در طول زندگانی خود، بارها با اغذیه بهشتی پذیرای شد.یک بار که آن حضرت از فشار گرسنگی برخود می‌پیچید، جبرئیل ظرفی (پر) از طعام آورد. ظرف و محتویات آن در دست مبارک رسول خدا(ص) به تهلیل (ذکر لا اله الا الله) پرداختند و سپس به تسبیح و تکبیر و ستایش ذات احدیت مشغول شدند.
پیامبر خدا(ص) آن جام را به دست یکی از اهل بیت خود داد، که ظرف مجدداً به خواندن همان اذکار پرداخت. دگر باره خواست آن ظرف را به بعضی از اصحاب خود دهد که جبرئیل (مانع شد و) آن را پس گرفت، و به حضرتش گفت:
از این طعام که مخصوص شما فرستاده شده است میل کنید، این تحفه و هدیه بهشت است و تناول آن جز برای نبی و یا وصی او بر دیگری روا نیست.
آنگاه رسول خدا(ص) از آن طعام خوردند و ما هم با وی همراهی کردیم من، هم اینک شیرینی آن را در کام خود احساس می‌کنم.
قال علی (ع):... فان محمدا اطعم فی الدنیا فی حیاته، بینما یتضور جوعا فاتاه جبرئیل بجام من الجنه فیه تحفه فهل الجام و هللت التحفه فی یده و سبحا و کبرا و حمدا فناولها اهل بیته، ففعل الجام مثل ذلک فهم ان یناولها بعض اصحابه فتناولها جبرئیل فقال له: کلها فانها تحفه من الجنه اتحفک الله بها و انها لاتصلح الا لنبی او وصی نبی.
فاکل و اکلنا معه و انی لاجد حلاوتها ساعتی هذه. [1] .