فؤاد جرداق مسیحی می‌گوید:
هر گاه دشواریهای زندگی به من رو می‌آورد و از رنج روزگار آزرده می‌شوم به آستان علی(ع)از اندوه خود پناه می‌برم زیرا او پناهگاه هر ماتمی است، او بر ستمکاران همچون رعد و برشکست خوردگان یاوری دلسوز و مشفق است.
ز شهر کوفه بگوشم رسد نوای علی(ع)
غریو غربت و آوای گریه‌های علی(ع)
سکوت مطلق و شبهای کوفه میدانند
که چاه بود و غم و اشک و هایهای علی(ع)
برو به کوفه و ده گوش دل به ظلمت شب
ز چاهها بشنو، بانگ ربّنای علی(ع)
زخطبه‌های علی(ع)، دل به لرزه می‌افتد
بلیغ‌تر ز علی(ع) کیست، جز خدای علی(ع)
ولی اعظم حق را ستمگران کشتند
مگر چه بود بجز عدل، مدّعای علی(ع)
به تیغ غیرت او زنده شد شریعت حق
که شرط دین محمد، بود ولای علی(ع)
منبع : کرامات العلویه، علی میر خلف زاده، نشر مهدی یار