روزی پیامبر خدا(ص) فرمود:
خداوند متعال، هیچ آفریده‌ای را برتر گرامیتر از من نیافریده است.
پرسیدم: ای فرستاده خدا! شما افضلید یا جبرئیل؟
فرمود: علی! پروردگار متعال، پیامبران خود را حتی بر نزدیکترین فرشتگانش برتری داده است. و از میان آنان، مرا از همه افضل شمرده است. آنگاه فرمود:
پس از من مقام تو و امامان معصوم از همگان برتر خواهد بود. فرشتگان، خدمتگذاران ما و کارپردازان (شیعیان و) علاقه مندان ما هستند. فرشتگانی که حاملان عرش (قدت و عظمت) الهی اند پیوسته بر حمد و ستایش پروردگار مشغولند و بهر دوستداران ما استغفار می‌کنند.
علی! اگر آفرینش ما نبود، نه آدم و نه حوا، نه بهشت و نه دوزخ، نه آسمان و نه زمین... (هیچکدام) لباس هستی نپوشیده بودند و در صفحه وجود ظاهر نمی‌گشتند، پس چگونه ما از فرشتگان افضل نباشیم ؛ در حالی که از نظر معرفت حق و پرستش او، بر همه آنها سبقت و پیشی داشته ایم؟!
قال امیر المومنین: قال رسول الله (ص) ما خلق الله عزوجل خلقا افضل منی و لا اکرم عیه منی... فقلت: یا رسول الله (ص)! فانت افضل او جبرئیل؟
فقال: یا علی! ان تبارک و تعالی فضل انبیاه المرسلین علی مالئکته المقربین و فضلنی علی جمیع اللنبیین و المرسلین و الفضل بعدی لک یا علی! و للائمه من بعدک و ان الملائکه اخدامنا و خدام محبینا، یا علی! الذین یحملون الفرش و من حوله یسبحون بحمد ربهم و یستغفرون للذین آمنوا بولایتنا، یا علی! لو لا نحن، ما خلق الله آدم و لا حوا و لا الجنه و لا النار و لا السما و لا الارض فکیف لانکون افضل من الملائکه و قد سبقنا هم الی معرفه ربنا و تسبیحه و تهلیله و تقدیسه...؟ [1] .