وقتی حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام در شهرکوفه مسکن گزید، دستورات مهمّی از نظر بهداشت«محیط زیست» به مردم کوفه داد،
و دستور صادر کرد که:
1- هر پنجره و روزنه‌ای از خانه‌ها که به کوچه‌های شهر، باز می‌شود، مسدود گردد.
2- ناودان‌های آب را که آب باران را به کوچه می‌ریزند، بردارند، و به طرف حیاط منزلِ خود برگردانند، تا عابران دچار زحمت نشوند.
3- و درهای ورودی توالت‌ها اگر از طرف کوچه ها باز می‌شود، مسدود گردد.
تا هم مردم شهر در رفت و آمدها آزار نبینند و هم نوامیس خودشان حفظ شوند.
پس از صدور دستورالعمل زیست محیطی و بهداشتی مردم اطاعت کردند و فوراً طبق دلخواه امام علی علیه السلام به شهر کوفه سر و سامان دادند.
روزی حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام با جمعی از یاران به محلّه«بنی ثقیف» رسید.
جوانی که حضرت را نمی‌شناخت، به استهزا سخن نادرستی گفت.
امام علی علیه السلام به طرف او نظر دوخت، ناگاه پیر مرد قبیله خدمت حضرت رسید و عذر خواهی کرد.
حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام در پاسخ فرمود:
به شرطی شما را می‌بخشم که:
1- ناودان‌های بام را از کوچه بطرف حیاط خانه خود برگردانید.
2- پنجره‌ها و روزنه ها را که به طرف کوچه باز می‌شود، ببندید.
3- درهای توالت خانه ها که از کوچه باز می‌شود مسدود کنید.
4- در سر میدان‌ها و خیابان‌ها، جوانان، اجتماع نکنند.
5- مردم محلّه شما رهگذران را مورد استهزاء قرار ندهند.
بزرگان بنی‌ثقیف گفتند:
ای امیرمؤمنان! با جان و دل اطاعت می‌کنیم. [1] .