فرهنگ ساده زیستی اگر در جوامع بشری بگونه شایسته‌ای تحقّق یابد می‌توان با بسیاری ازمشکلات اقتصادی مقابله کرد و در روزگاران سخت آینده که انفجار جمعیت همراه با کمبود موادغذائی ومحدود بودن امکانات زیستی دامنگیر انسان‌هاست چاره‌ای جز رواج فرهنگ ساده زیستی وجود ندارد.
امام علی علیه السلام الگوی کامل فرهنگ ساده زیستی بود.
درکمک به همسر، گندم را با آسیاب سنگی آرد می‌کرد و در کار خانه حضور جدّی داشت.
از لباس‌های معمولی که عموم مردم می‌پوشیدند استفاده می‌کرد،
روزی به بازار رفت و به لباس فروشان ندا داد که چه کسی پیراهن 3 درهمی دارد؟
مردی گفت: در مغازه من موجود است، حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام آن را خرید و پوشید.
خانه‌ای چون خانه دیگران داشت،
و اسبی یا الاغی که همگان در اختیار داشتند بکار می‌گرفت و روزی شمشیر خود را فروخت تا مشکل اقتصادی خانواده را حل کند.
هارون بن عنتره می‌گوید: در شهر خورنق [1] هوا سرد بود، علی علیه السلام رادیدم که قطیفه ای برخود پیچیده و از سرما رنج می‌برد، گفتم از بیت المال سهمی بردار.
امام علی علیه السلام پاسخ داد:
چیزی از مال شما برنمی‌دارم و این قطیفه را که می‌بینی برخود پوشانده‌ام آن را از مدینه همراه آورده‌ام. [2] .
نان خشکیده می خورد که دخترش امّ کلثوم وقتی نان جوین خشک را بر سفره پدر دید اشکش جاری شد.
در اوائل زندگی، شب ها با همسرش برروی پوستینی می‌خوابید که در روز بر روی آن شتر را علوفه می‌داد. [3] .