امام صادق علیه السلام فرمود:
اِنَّ عَلِیّاً علیه السلام فی آخَرِ عُمْرِهِ یُصَلّیِ فی کُلِّ یَوْمٍ وَلَیْلَةٍ اَلْفَ رَکْعَةٍ
(همانا علی علیه السلام در پایان عمر خود در شبانه روز هزار رکعت نماز می‌خواند.) [1] .
امیرالمؤمنین علیه السلام در فضیلت نماز و جایگاه بلند آن فرمود:
تَعَاهَدُوا أَمْرَ الصَّلَاةِ، وَحَافِظُوا عَلَیْهَا، وَاسْتَکْثِرُوا مِنْهَا، وَتَقَرَّبُوا بِهَا.
فَإِنَّهَا «کَانَتْ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ کِتَاباً مَوْقُوتاً».
أَلَا تَسْمَعُونَ إِلَی جَوَابِ أَهْلِ النَّارِ حِینَ سُئِلُوا:
«مَا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ؟ قالوا: لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ».
وَإِنَّهَا لَتَحُتُّ الذُّنُوبَ حَتَّ الْوَرَقِ، وَتُطْلِقُهَا إِطْلَاقَ الرِّبَقِ، وَشَبَّهَهَا رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله بِالْحَمَّةِ تَکُونُ عَلَی بَابِ الرَّجُلِ، فَهُوَ یَغْتَسِلُ مِنْهَا فِی الْیَوْمِ وَاللَّیْلَةِ خَمْسَ مَرَّاتٍ، فَمَا عَسَی أَنْ یَبْقَی عَلَیْهِ مِنَ الدَّرَنِ؟ وَقَدْ عَرَفَ حَقَّهَا رِجَالٌ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ لَا تَشْغَلُهُمْ عَنْهَا زِینَةُ مَتَاعٍ، وَلَا قُرَّةُ عَیْنٍ مِنْ وَلَدٍ وَلَا مَالٍ.
یَقُولُ اللَّهُ سُبْحَانَهُ: «رِجَالٌ لَا تُلْهِیهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَیْعٌ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِیتَاءِ الزَّکَاةِ».
وَکَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله نَصِباً بِالصَّلَاةِ بَعْدَ التَّبْشِیرِ لَهُ بِالْجَنَّةِ، لِقَوْلِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ:
«وَأْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلَاةُ وَاصْطَبِرْ عَلَیْهَا»،
فَکَانَ یَأْمُرُ بِهَا اَهْلَهُ وَیَصْبِرُ عَلَیْهَا نَفْسَهُ.
ره‌آورد نماز
(مردم! نماز را بر عهده گیرید، و آن را حفظ کنید، زیاد نماز بخوانید، و با نماز خود را به خدا نزدیک کنید.
«نماز فریضه واجبی است که در وقتهای خاص بر مؤمنان واجب گردیده‌است» [2] .
آیا به پاسخ دوزخیان گوش فرا نمی‌دهید، آن هنگام که از آنها پرسیدند:
چه چیز شما را بدوزخ کشانده است؟
گفتند:
«ما از نمازگذاران نبودیم» [3] .
همانا نماز! گناهان را چونان برگهای پاییزی فرو می‌ریزد، و غُل و زنجیر گناهان را از گردنها می‌گشاید، پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله نماز را به چشمه آب گرمی که بر درِ سرای مردی جریاین داشته باشد، تشبیه کرد، اگر روزی پنج بار خود را در آن شستشو دهد، هرگز چرک و آلودگی در بدن او نماند.
همانا کسانی از مؤمنان حق نماز را شناختند که زیور دنیا از نماز بازشان ندارد، و روشنایی چشمشان یعنی اموال و فرزندان مانع نمازشان نشود.
خدای سبحان می‌فرماید:
«مردانی هستند که تجارت و خرید و فروش، آنان را از یاد خدا، و برپاداشتن نماز، و پرداخت زکات باز نمی‌دارد» [4] .
رسول خدا صلی الله علیه وآله پس از بشارت به بهشت، خود را در نماز خواندن به زحمت می‌انداخت، زیرا خداوند به او فرمود:
«خانواده خویش را به نماز فرمان ده و بر انجام آن شکیبا باش» [5] .
پس پیامبر صلی الله علیه وآله پی در پی خانواده خود را به نماز فرمان می‌داد، و خود نیز در انجام نماز شکیبا بود.») [6] .