وهب بن مسعود، از قبیله خثعم کوفه و از اصحاب و یاران علی علیه‌السلام بود و در صفّین در رکاب امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام مجاهدت کرد. وی در صفّین با مردی از قوم خود جنگید و او را به قتل رسانید.
وقتی که از سوی خثعمی‌های شام به خثعمی‌های عراق پیشنهاد ترک جنگ داده شد، عراقی‌ها نپذیرفتند. در این هنگام مردی از خثعم شام بیرون آمد و به حالت اعتراض به رئیس خثعم شام گفت: تو به آنها پیشنهاد صلح و ترک مقاتله نمودی و آنها نپذیرفتند و آماده جنگ شدند. سپس به میدان آمد و ندا داد: ای مردم عراق، یک مرد در برابر یک مرد؛ در این موقع عبداللَّه بن حنش در خشم فرو رفت و از کار مرد خثعمی در گروه خود که مبارز طلبید، سخت ناراحت شد و در حق او نفرین کرد. سپس وهب بن مسعود که از گروه خثعم کوفه بود و در زمان جاهلیت به شجاعت و مردانگی شهرت داشت به طوری که کسی مقابل او نمی‌رفت مگر این که کشته می‌شد، مقابل مرد شامی آمد و در همان لحظه با حمله‌ای مرد شامی را به قتل رساند. قتل مرد شامی سبب شد که دو گروه خثعم با هم به جنگ بپردازند و جنگ بسیار سخت و شدیدی واقع شد.
در این قتال شدید، ابو کعب رئیس خثعم عراق به دست شمر بن عبداللَّه خثعمی شامی به شهادت رسید و کعب پسر ابی کعب فوراً پرچم پدر را برافراشت و پیش رفت تا این که جنگ مغلوبه شد به طوری که هشتاد نفر از خثعم عراق به شهادت رسیدند و همین تعداد هم از خثعم شام کشته شدند. [1] .