امام علی علیه السلام را در عملیات گسترده و لحظات حسّاس نبرد صفّین مشاهده کردند که در حالات حسّاس نبرد در ضمن پیشروی و خطّ شکنی و فرماندهی، هر چندگاه چشم به آسمان دارد.
علّت آن را پرسیدند.
حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود:
نگاه به خورشید دارم که در وقت اختصاصی نماز، نماز بخوانیم.
یاران حضرت گفتند:
یا امیرالمؤمنین علیه السلام در چنین شرائط بُحرانی شما به نماز اوّل وقت اهتمام می‌ورزید؟
حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود:
عَلَی ما نُقاتِلَهُم؟ اِنَّما نُقاتِلَهُمْ عَلَی الصَّلوةِ
«برای چه با آنان می‌جنگیم؟ همانا ما با شامیان برای اقامه نماز جهاد می‌کنیم». [1] .