حضرت امیر علیه السلام برای طلب باران به منبر رفت و جز استغفار چیزی از آن حضرت شنیده نشد،
بعضی سبب آن را پرسیدند.
حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود:
مگر این کلام از خدا نشنیده‌اید که فرمود:
«فَقُلْتُ اَسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ اِنَّهُ کانَ غَفَّاراً، یرسِلُ السَّماءَ عَلَیکُمْ مِدْرارا، وَ یمْدِدْکُمْ بِاَمْوالٍ وَ بَنِینَ وَ یجْعَلْ لَکُمْ جَنَّاتٌ وَ یجْعَلْ لَکُمْ اَنْهارا» [1] .
«پس به ایشان گفتم طلب آمرزش کنید از پروردگارتان که او بسیار آمرزنده است، می‌فرستد بر شما (باران) پی در پی و یاری می‌دهد شما را به مالها و پسران و قرار می‌دهد برای شما بوستانها و جویهای آب».
آنگاه فرمود:
کدام دعاست که از استغفار برتر و برکتش بیشتر باشد.