امام علی علیه السلام در اجتماع عمومی مردم کوفه پس از اعتراض اشعث بن قیس افشاگرانه پرده از سوابق ننگین او برداشت و حرکت‌های منافقانه و موذیانه او را برای عموم مردم توضیح داد که:
مَا یدْرِیکَ مَا عَلَی مِمَّا لِی، عَلَیکَ لَعْنَةُ اللَّهِ وَلَعْنَةُ اللَّاعِنِینَ! حَائِکٌ ابْنُ حَائِکٍ! مُنَافِقٌ ابْنُ کَافِرٍ! وَاللَّهِ لَقَدْ أَسَرَکَ الْکُفْرُ مَرَّةً وَالْإِسْلامُ أُخْری! فَمَا فَدَاکَ مِنْ وَاحِدَةٍ مِنْهُمَا مَالُکَ وَلَا حَسَبُکَ! وَإِنَّ امْرَأً دَلَّ عَلَی قَوْمِهِ السَّیفَ، وَسَاقَ إِلَیهِمُ الْحَتْفَ، لَحَرِی أَنْ یمْقُتَهُ الْأَقْرَبُ، وَلَا یأْمَنَهُ الْأَبْعَدُ! [1] .
(چه کسی تو را آگاهاند که چه چیزی به سود، یا زیان من است؟ لعنت خدا و لعنتِ لعنت کنندگان، بر تو باد ای متکبّرِ متکبّر زاده، [2] منافِقِ پسرِ کافر، سوگند به خدا، تو یک بار در زمان کُفر و بار دیگر در حکومت اسلام، اسیر شدی، و مال و خویشاوندی تو، هر دو بار نتوانست به فریادت برسد، آن کس که خویشان خود را به دم شمشیر سپارد، و مرگ و نابودی را به سوی آنها کشاند، سزاوار است که بستگان او بر وِی خشم گیرند و بیگانگان به او اطمینان نداشته باشند)