ابن‌ابی‌لیلی در مسجد قضاوت می‌کرد، از او پرسیدند؛ مردی اراضی خود را در مدتی غیر معین به شخصی واگذار نموده و به همان حال مرده است.
ابن‌ابی‌لیلی گفت: چون مدتش را معین نکرده زمین و منافعش به همان شخص اختصاص دارد و به ورثه مالک منتقل نمی‌شود. اتفاقا محمد بن قیس در آنجا حضور داشت، پس به ابن‌ابی‌لیلی گفت: اما علی بن ابیطالب در همین مسجد برخلاف تو حکم کرده است.
ابن‌ابی‌لیلی گفت: از کجا می‌دانی؟
گفت: از امام محمد باقر علیه‌السلام شنیدم که فرمود: علی زمین‌هایی را که بر غیر ورثه حبس شده بود به ورثه رد می‌کرد. [1] .