نه تنها در داخل کشور به اطلاعات و نیروهای مؤمن اطّلاعاتی نیاز داریم بلکه در برون مرزی نیز یک ضرورت غیر قابل انکار است.
زیرا ما به میزان شناختی که از دشمن داریم و از کاستی‌ها و نقاط قوّت دشمن با اطلاع هستیم می‌توانیم با دشمن مقابله صحیح داشته باشیم.
هم اکنون نیز کسب اطلاعات و اخبار از تحرکات دشمن حرف اول را در جنگها و مبارزات مداوم می‌زند که در این راه از هرگونه امکاناتی استفاده می‌کنند، و از تمام ابزارها و شیوه‌های موجود بهره می‌گیرند.
امام علی علیه السلام نیروهای اطلاعاتی کار آمدی در آن سوی مرزها داشت که در خاک دشمن تحرّکات او را زیر نظر داشتند و اطلاعات لازم را به امام گزارش می‌دادند.
مانند: نامه 33 نهج‌البلاغه که نوشت:
أَمَّا بَعْدُ، فَإِنَّ عَینِی - بِالْمَغْرِبِ - کَتَبَ إِلَی یعْلِمُنِی أَنَّهُ وُجِّهَ إِلَی الْمَوْسِمِ أُنَاسٌ مِنْ أَهْلِ الشَّامِ الْعُمْی الْقُلُوبِ، الصُّمِّ الْأَسْمَاعِ، الْکُمْهِ الْأَبْصَارِ، الّذِینَ یلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ، وَیطِیعُونَ الَْمخْلُوقَ فِی مَعْصِیةِ الْخَالِقِ، وَیحْتَلِبُونَ الدُّنْیا دَرَّهَا بِالدِّینِ، وَیشْتَرُونَ عَاجِلَهَا بِآجِلِ الْأَبْرَارِ الْمُتَّقِینَ؛ وَلَنْ یفُوزَ بِالْخَیرِ إِلَّا عَامِلُهُ، وَلَا یجْزَی جَزَاءَ الشَّرِّ إِلَّا فَاعِلُهُ.
فَأَقِمْ عَلَی مَا فِی یدَیکَ قِیامَ الْحَازِمِ الصَّلِیبِ، وَالنَّاصِحِ اللَّبِیبِ، التَّابِعِ لِسُلْطَانِهِ، الْمُطِیعِ لِإِمَامِهِ. وَإِیاکَ وَمَا یعْتَذَرُ مِنْهُ، وَلَا تَکُنْ عِنْدَ النَّعْمَاءِ بَطِراً، وَلَا عِنْدَ الْبَأْسَاءِ فَشِلاً، وَالسَّلَامُ.
(نامه به فرماندار مکة قثم بن عبّاس، پسر عموی پیامبر صلی الله علیه وآله) [1] .