برخی او را شراحیل بن مرّة همدانی یا کندی و برخی او را مرة بن شراحیل همدانی نام برده‌اند. [1] وی یکی از یاران و کارگزاران امیرالمؤمنین علیه‌السلام به شمار آمده و این که او از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله بوده و آن حضرت را درک کرده یا نه اختلاف است.
ابن اثیر و ابن حجر می‌نویسند: شراحیل بن مُرّه رسول خدا صلی الله علیه و آله را درک کرده و از طریق حجر بن عدی نقل شده که گفت: از شراحیل بن مُرّه شنیدم که می‌گفت: رسول خدا صلی الله علیه و آله خطاب به علی علیه‌السلام می‌فرمود: «أبشر یا علی، فإنّ حیاتک و موتک معی؛
یا علی، تو را بشارت باد که همانا حیات و مرگت با من خواهی بود.» [2] .
ابن حجر می‌افزاید: شراحیل از یاران علی علیه‌السلام و کارگزار او در «نهرین» بوده است. [3] .
شیخ طوسی وی را به نام مره همدانی از اصحاب حضرت علی به شمار آورده است. [4] به نقل حمد اللَّه مستوفی، شراحیل از یاران امام علی علیه‌السلام و عامل و کارگزار حضرت در قزوین بوده است. [5] .