حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام مرتّب اذان می‌گفت.
در کوفه بالای بام مسجد می‌رفت و اذان می‌گفت.
حتّی در شب ضربت خوردن (شب نوزدهم ماه مبارک رمضان) نیز اذان گفتن را ترک نفرمود.
امام علی علیه السلام پس از خواندن نماز شب، به بالای بام مسجد کوفه می‌رفت و انگشتان مبارک بر گوش می‌نهاد و با صدای بلند، به گونه‌ای اذان می‌گفت که، صدای اذان آن حضرت به گوش تمام مردم کوفه می‌رسید. [1] .