انكحت موكّلتي (فاطمة) لموكّلي (على) فى المدّة المعلومة على المهر المعلوم.

موكّله خود (فاطمه) را به نكاح موكّل خويش (على) درآوردم در زمان معلوم مقابل مهر معلوم.

سپس بگويد:

قبلت النّكاح لموكّلى هكذا.

پذيرفتم اين نكاح را براى موكّل خود على طبق آنچه ايراد گرديد.

تذكّر

در اين سه صورت نيز همچون تمام صور قبل به جاى « انكحت » مى‌توان از دو لفظ « متّعت » و « زوّجت » استفاده كرد.

تمّت بعون اللّه الملك العلّام‌