بر زن مزبور واجب است در هر روز يك بار جامه‌اش را آب بكشد.

3- و همچنين در موردى كه ازاله نجاست از جامه متعذّر است وجود نجاست اشكالى نداشته و از آن عفو شده از اين‌رو صاحب جامه از باب ضرورت مى‌تواند در آن نماز بخواند.

ولى اقرب بنظر ميرسد اين باشد كه شخص در صورت عدم اضطرار نسبت به پوشيدن جامه مزبور مخير است بين خواندن نماز در آن جامه و بين اينكه نماز را بطور برهنه و عاريا اداء نمايد.

البته در اينصورت بايد براى ركوع و سجود اشاره نمايد.

ب: واجب است ساتر غصبى نباشد.

ج: لازم و واجب است كه ساتر از غير پوست و پشم و مو و كرك حيوان غير مأكول اللحم باشد مگر خز [1] و سنجاب‌ [2] كه از پوست يا پشم يا مو و كرك آنها اگر ساترى تهيه كنند اشكال ندارد.

د: واجب است كه ساتر از پوست غير ميته تهيه شده باشد.

ه: اگر نمازگذار مرد يا خنثا است بايد ساترش از غير حرير درست شده باشد.

و: اگر نمازگذار كنيز محض‌ [3] يا دختر بچه باشد وجوب پوشاندن سر از آنها ساقط است.

ز: نماز خواندن در جامه‌اى كه تنها روى پا را پوشانده جائز نيست مگر آنكه ساق پا را نيز بپوشاند.

ح: نماز خواندن در نعل عربى مستحب است زيرا تأسى و پيروى از صاحب شرع مقتضى آن مى‌باشد.

[1] حيوانى است كه داراى چهار دست و پا بوده و از آب گرفته مى‌شود و همچون ماهى تذكيه مى‌شود.

[2] حيوانى است آبى كه داراى خون جهنده مى‌باشد.

[3] مقصود كنيزى است كه تمامش رق بوده و هيچگونه تشبثى به حريّت پيدا نكرده باشد.