مسئله دوّم: مستحبات به خلوت رفتن‌

در تخلّى امورى مستحب است كه ذيلا بيان مى‌كنيم:

الف: مستحب است براى تخلّى از مردم دور شوند.

ب: مستحب است بين آب و سنگ جمع نموده و با هردو مخرج غائط را تطهير نمايند.

ج: مستحب است روبه خورشيد و ماه و باد قرار نگيرند.

د: مستحب است هنگام تخلّى سر را بپوشانند.

ه: مستحب است با پاى چپ به محل تخلّى داخل شده و با پاى راست از آن خارج شوند.

و: مستحب است در احوال مختلف تخلّى ادعيه‌اى كه وارد شده است را بخوانند.

ز: مستحب است بر پاى چپ تكيه دهند.

ح: مستحب است بعد از ادرار استبراء نمايند. [1]

ط: مستحب است سه مرتبه تنحنح‌ [2] كنند.

ى: مستحب است با دست چپ استنجاء [3] نمايند.

مسئله سوّم: مكروهات خلوت رفتن‌

در تخلّى امورى مكروه است كه در ذيل بيان مى‌نمائيم:

الف: مكروه است با دست راست استنجاه نمايند.

[1] مقصود از استبراء آن است كه مجراى ادرار را از بقاياى بول پاك كنند.

[2] منظور از آن اينستكه اهن اهن بگويند و در حين گفتن آن اندكى بخود فشار آورده تا ذرّات ادرار خارج شوند.

[3] يعنى محل نجو نجاست را شستن.