كسى كه حجّ مستحبّى افراد بجا مىآورد مىتواند در حال اختيار به
عمره تمتع عدول نمايد ولى بعد از عدول و انجام طواف و سعى از گفتن تلبيه اجتناب
كند، بنابراين بعد از طواف و سعى اگر تلبيه بگويد عمرهاش باطل شده و به همان حجّ
افراد باقى مىماند.
برخى از فقهاء فرمودهاند:
به الفاظ تلبيه اعتبارى نيست مگر آنكه آن را به نيّت رجوع به حجّ
افراد بگويند يعنى: مجرّد گفتن « اللّهم لك لبيك تا آخر الفاظ تلبيه» باعث نمىشود عمره باطل شده و دو
مرتبه به حجّ سابق برگردد بلكه آنچه موجب حصول اين معنا مىباشد نيّت است:
عدولى كه گفته شد تنها در مفرد بوده، بنابراين براى قارن جائز و
مشروع نمىباشد.
بعضى از فقهاء فرمودهاند:
جواز عدول از حجّ افراد به عمره تمتع اختصاص به حجّ مستحبى ندارد
بلكه از حجّ افراد واجب نيز مىتوان به عمره مزبور عدول كرد و دليل آن اين است كه:
نبىّ اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلم فرمودند:
كسى كه قربانى به مكّه نياورده (كنايه است از اينكه به حجّ قران
متلبس نشده بلكه حج افراد بجا مىآورد اعم از آنكه واجب بوده يا مستحب باشد) عدول
به عمره تمتع كند.