2- شهادت دو مرد عادل به اينكه ماه ديده شده، بنابراين اگر يك عادل به آن شهادت دهد اوّل ماه ثابت نمى‌شود.

3- شياع بين مردم‌

4: سى روز از ابتداء ماه شعبان بگذرد.

تذكّر

در صورتى كه هوا صاف باشد در تعداد افراد شياع عدد پنجاه معتبر نيست بلكه چنانچه قبلا گفته شد هيچ عدد خاصّى لحاظ نشده است.

امورى كه در ثبوت اوّل ماه اعتبارى ندارند

امورى هستند كه در ثبوت اوّل ماه هيچ اعتبارى ندارند و آنها عبارتند از:

الف: جدول‌ [1]

ب: عدد [2]

ج: علو [3]

د: انتفاخ‌ [4]

[1] عبارتست از اينكه ماه محرّم را ابتداء قرار داده و آن را سى روز حساب كرده و ماه بعدى يعنى صفر را ناقص و سپس ماه سوّم يعنى ربيع الاول را تمام و بهمين نحو محاسبه مى‌كنند تا دوازده ماه تمام شود.

[2] عبارتست از اينكه در هر سال ماه شعبان را تمام و رمضان را ناقص (29) حساب مى‌كنند.

البته تفاسير ديگرى براى آن نقل شده كه آنها را در كتاب « المباحث الفقهيه» آورده‌ام.

[3] مقصود آن است غروب كردن هلال از غروب كردن هلال معمولى بيشتر طول بكشد لذا از نظر اهل نجوم اين علامت آن است كه شب گذشته اوّل ماه بوده.

[4] مقصود اين است كه مقدار جرم نورانى ماه بزرگ و ضخيم باشد.